السلام عليكم ورحمه الله وبركاته
فى مره من المرات كنت مع شيخ جارنا خارجين أنا وهو من الصلاه فبيقولى
الشيخ : أن مش عارف لحد أمته هيفضل شبابنا يضيع فى عمره يوم ورا التانى
أنا : هيفضل كده لحد ماعمره يخلض - الا من رحم ربى-
الشيخ : بص أنا هحكيلك حدوته
( أنا قولت ده راجل عجوز وشكله هيطول أنا أسمع اللى بيقوله وأمشى عشان كنت جعان جدا والحاجه كانت عامله محشى
وأن كنت بستغيث من الجوع )الشيخ : مره واحد مات وهو عنده 50 سنه طول حياته كل يوم يشيل فى صندوق جنيه واحد لحد ماجمع حوالى 30 ألف جنيه فى رأيك المبلغ ده ممكن يجيب شقه أو عربيه
أنا : ولا حتى سكوتر
الشيخ : يبقى الواحد هيحرص على المبلغ ده ويتيت فيه
أنا : ده أنا كنت بروزته
الشيخ : طب ازاى الناس عماله تبعزق فى عمرها يمين وشمال.. يوم قاعد فى البيت ويوم ادام الكمبيوتر ويوم ع الناصيه مع أصحابك ويوم ويوم ويوم........
( فضلت كلمه يوم ويوم ويوم تترد فى ودانى لحد ماوصلت البيت
دخلت أتوضا عشان أصلى العصر لسه هقول الله أكبر لقيت أختى بتتوضا
وأنا العلاقه بينى وبينها مش أوى يعنى
ولما فكرت لقيت ان الأيام بتعدى زى ماشيخنا قال
وقولت لازم أبدأ من دلوقتى فندهتلها وصليبت بيها ..
أيوه صليت بيها ومأتكسفتش هو احنا هنضل كده لحد أمته
وبعد ماصلينا حبيت أسألها كان شعورك ايه لما صليتى ورايا ردت رد ضيع كل الرومانسيه والمشاعير قالتلى
ريحه شرابك عمتنى
اي نعم حسيت ان اللحظه باظت
والموضوع ريحته فاحت
بس مش مشكله
أهم حاجه انى خطيت خطوه فى سبيل تحويشه عمرى اللى هقابل بيها ربنا
وبعدين انا لازم أدخل على ربنا وأيدى مش فاضيه
مش هروحله بأى حاجه أنا هديله أحلى أيام عشتها فى طاعته
لما أسعدت نفسى وغيرى فى الحلال
ملحوظة هامة
للاسف ملييش اخت بنت
